|
Groningse internationals |
ON speelster Hieke Zijlstra heeft van eind oktober 2003 tot en met begin
augustus 2004 gevoetbald in de VS. Zij verbleef eerst in Chicago waar zij
trainde met jongens en af en toe speelde met de Chicago Cobra's. Ook had zij al een
trainingsstage met vrouwelijke professionals.
Van mei tot begin augustus speelde zij voor Charlotte Lady Eagles, de club waar Dorien Siepel 2
jaar geleden voor speelde.
Voor deze site deed Hieke verslag van haar Amerikaanse
belevenissen en vooral van haar voetbalavonturen. Hieronder volgen - in
omgekeerde volgorde - haar
verhaal voor haar vertrek (29 oktober), enkele berichten uit Chicago (7 november, 2
december, en 8 en 28 januari, 23 februari, 2 en 30 april) en enkele berichten
uit Charlotte (6 juni, 31 juli, 3 en 9 aug.)
9 aug. Ik ben nu een weekje terug in Nederland. De afgelopen maanden
heb ik getraind en gevoetbald bij de Charlotte Lady Eagles. Dat was heel
intensief en ik had weinig tijd om te mailen naar Nederland. Ik woonde in bij
een gastgezin, de Osbournes, met 2 jongens en heb het daar erg getroffen.
Overdag was het elke ochtend hard trainen, inclusief kracht- en looptraining. De
Amerikanen zijn echte trainingsbeesten; zij zijn fysiek en mentaal erg sterk..
We hadden een groot team met nog een Nederlands meisje dat al enkele jaren in de
VS studeert en later ook nog Annemieke Griffioen die ik nog kende van het
Nederlands elftal. De sfeer in het team was erg goed. Er was een groot
teamgevoel. Dat kwam ook door het geloof. Voor wedstrijden werd er bijvoorbeeld
samen gezongen en gebeden.
Aan het begin van het seizoen had ik veel last van mijn heup. Ik ben toen 2x
ingevallen, maar speelde met erg veel pijn. Waarschijnlijk kwam dat door
overbelasting. Ik heb het toen een poos rustig aan moeten houden en werd toen
behandeld. Toen ik weer kon meetrainen met de groep had ik toch een achterstand.
Bij zo'n korte competitie kon ik er moeilijk meer tussen komen. Ik kreeg in de
laatste competitiewedstrijden wel enkele invalbeurten, maar geen basisplaats. Ik
kon dat wel begrijpen; het team heeft mij ook erg goed geholpen.
In de play-off van de divisie en in de conferentiefinale tegen mijn oude team,
de Chicago Cobra's, heb ik niet meegespeeld. Het was wel goed om Brett, de
trainer, en de speelsters van de Cobra's terug te zien. De Cobra's hebben wel
verdiend gewonnen. Ze kregen steeds meer grip op de wedstrijd en konden in de
verlenging de sudden death scoren.
Ik heb van mijn jaar in Amerika veel geleerd. Ik ben fysiek en mentaal sterker
geworden en heb veel meer aan voetbal kunnen doen dan in Nederland. Ook ben ik
blij dat ik een club als Charlotte heb leren kennen en hun manier van combineren
van sport en geloof.
3 aug. De finale om het conferentiekampioenschap is door Charlotte
Lady Eagles verloren. De kampioen van de Centrale Divisie, de Chicago Cobra's
won met een golden goal in de extra tijd. De Chicago Cobra's spelen nu volgend
weekend om het kampioenschap van de VS met de 2 andere conferentiekampioenen.
De Lady Eagles waren in de wedstrijd tegen Chicago na 20 minuten op voorsprong
gekomen. Een voorzet van Annemieke Griffioen werd in eigen doel gewerkt. In de
tweede helft probeerde Chicago terug te komen in de wedstrijd. Dat lukte pas 10
minuten voor tijd. In de laatste minuut van de 1e verlenging scoorde Chicago
daarna de beslissende goal.
31 juli. De reguliere competitie is voor Hieke en haar team Charlotte
Lady Eagles afgelopen. In de Atlantische Divisie eindigde de ploeg als 2de na de
Hampton Road Piranhas. Deze 2de plaats was voldoende voor het bereiken van de
play-offs.
Op 28 juli werd de play-off wedstrijd gespeeld tegen Hampton Roads Piranhas.
Hoewel in de competitie bij Hampton Roads 2x uit was verloren, wisten de
Charlotte Lady Eagles de wedstrijd nu in eigen voordeel te beslissen: 0-2.
Daarmee heeft Charlotte zich geplaatst voor de wedstrijd om het
kampioenschap van de Central Conference op 1 augustus tegen de Chicago Cobras;
inderdaad, het team waarbij Hieke in de winter meetrainde! De wedstrijd is een
herhaling van die van vorig jaar, toen de Cobras wonnen. De winnaar van de
conferentie speelt mee in de finaleronde met de beide andere
conferentiekampioenen om het (amateur-)kampioenschap van de
VS.
In voorgaande jaren (toen er overigens ook een profcompetitie voor vrouwen was)
bereikte Charlotte 3x eerder de finaleronde; in 2001 werd het daarin landelijk
kampioen.
In de 14 competitiewedstrijden speelde Hieke - mede door haar problemen met de
heup - 7x mee maar haar speeltijd bleef beperkt tot invalbeurten met in totaal
114 officiele speelminuten. Ter vergelijking: ook de aanvoerster van het
Nederlands vrouwenteam, Annemieke Griffioen, die zich na afloop van de
Nederlandse competitie bij de Charlotte Lady Eagles voegde, is niet zeker van
een basisplaats. Zij speelde in 8 competitiewedstrijden en daarin 399 minuten.
De competitieresultaten van de Charlotte Lady Eagles staan in onderstaand
schema.
Foto rechts: Charlotte Lady Eagles 2004; Hieke zit 1ste van links.
THUIS | UIT | ||
22 mei | Charlotte - Bradenton 6 - 0 | 15 mei | Asheville - Charlotte 1 - 1 |
28 mei | Charlotte - Asheville 1 - 0 | 12 juni | Bradenton - Charlotte 1 - 7 |
4 juni | Charlotte - Northern Virgina 5 - 0 | 19 juni | Northern Virgina - Charlotte 0 - 5 |
5 juni | Charlotte - Asheville 2 - 1 | 24 juni | Hampton Roads - Charlotte 2 - 0 |
2 juli | Charlotte - Hampton Roads 2 - 1 | 9 juli | Richmond - Charlotte 1 - 2 |
3 juli | Charlotte - Richmond 5 - 4 | 17 juli | Hampton Roads - Charlotte 2 - 0 |
14 juli | Charlotte - Carolina 6 - 1 | 24 juli | Carolina - Charlotte 2 - 3 |
6 juni.
Helaas heb ik geen internet bij het gezin waar ik nu zit. Dus het valt
niet mee om jullie op de hoogte te houden. Daarom heb ik nu even kort verhaal.
Ik zit nu al weer 3 weken in Charlotte en ik heb het erg naar mijn zin. Het weer
is erg warm: 30 graden en soms warmer. In het begin was het wel even wennen aan
het weer. Maar het gaat per dag beter.
Mijn gastgezin, de Osborn's, is een heel leuk en gezellig gezin met 2 jongens
van 8 en 12. Ik voel me thuis en dat is wel erg belangrijk!
Het team is ook erg gezellig. Ik heb nu 2 wedstrijden mee mogen doen: de 1e
wedstrijd 20 min. en de 2de wedstrijd 30 min. Maar helaas heb ik een
heupprobleem waardoor ik dit weekend niet mee kon voor de wedstrijd in Virginia.
Ik heb er al een paar weken last van, maar het komt elke keer weer terug. Dus ik
moet even wat rust hebben en goed laten behandelen. Het team is een hele leuke
groep meiden, en we hebben een goed voetballend team. Kortom een goede tijd.
30 april.
Hallo sitelezers. Zo te lezen doet ON het goed, altijd mooi om te lezen!
Ik heb het nog steeds onwijs naar mijn zin hier: het trainen, mensen, cultuur
enz. Het weer wordt steeds beter, dus we trainen nu eindelijk buiten in plaats
van indoor. Ook al moet ik zeggen dat ik op verdedigend gebied door het indoor
spelen sterker ben geworden. Dat moet ook wel, want indoor is een snel spel!
Ik volg sinds een aantal weken wat engelse klassen om even de puntjes op de i te
zetten. En ik vind het leuk om de kleine dingen te leren. Het is een leuke groep
en dat motiveert. Daarnaast help ik nog steeds wat mee met training geven, wat
ook erg goed gaat. Kortom mijn week is goed vol.
Deze zomer speel ik voor de Charlotte Eagles in North Carolina, waar Dorien
Siepel 2 jaar gelden ook heeft gespeeld. Je kunt al haar ervaringen op de site
lezen. Ik heb er onwijs veel zin in om daar te spelen, ik heb al wat meiden
ontmoet. En die vertelden alleen maar positieve verhalen. Ik leef daar straks in
een gastgezin. Daarnaast is het een Christelijke club wat mij erg aanspreekt. Ze
organiseren kampen voor kinderen en als team doen wij ook activiteiten.
Omdat mijn 3 maanden visum alweer om zijn, kom ik 8 mei voor een week thuis en
vlieg dan naar Charlotte Eagles in North Carolina.
Ik ben dit weekend naar Chicago geweest en heb wat mooie plekjes gezien. Lekker
winkelen en rond kijken. Altijd leuk om te zien. Verder heb ik hier mensen waar
ik veel dingen mee doe. Dus ik voel me hier helemaal thuis.
Dit is een foto genomen op een College in Weaten, een city hier in Chicago. Je
ziet kruizen midden op het terrein. Met 11 sept, was het de bedoeling dat
er een vliegtuig op het Witte Huis zou landen. Maar een groep heeft zich daartegen
verweerd, wetende dat ze zouden sterven. 1 van die jongens
ging naar dit College. Ik vond het heel erg indruk wekkend, en echt
Amerikaans!!
Succes met het voetballen. Hieke.
2 april.
Hallo Allemaal!! Het is alweer te lang geleden dat ik jullie heb gemaild
over mijn ervaringen en belevenissen hier in het grote Amerika.
Zoals ik in mijn laatste mail had aangegeven, ging ik naar Atlanta. Nou het was
erg gaaf!!! Het is een trip van 13 uur rijden, wat ik op zich niet zo erg vind
want zo zie je wat meer van het land. Maar 13 uur is wel erg lang!! We
vertrokken met 3 auto's met 4 jongens en ik zat met Bret in de auto. Zo konden
we wat afwisselen met het rijden. Dat vond ik helemaal niet erg want ik vind
rijden erg leuk.
We kwamen zaterdag erg laat bij Charmaine Hooper (voetbalster, erg erg goed) aan,
want daar konden we die week blijven. Het was prachtig weer en een hele mooie
omgeving: prachtig.
's Avonds had ik een wedstrijd met de "BEAT" dat is een profteam (zie
foto; Hieke staat links vooraan, naast Charmaine Hooper). Het
was een hele mooie ervaring want je speelt met zulke goede spelers, wow. Ik heb
er dan ook erg veel van genoten. De wedstrijd was goed en ik leer steeds meer
hoe Amerikanen spelen. Ik had 1 hele mooie kans in de wedstrijd maar er zat net
een voet tussen, dat is voetbal!! Zo stond ik ook in de muur bij een vrije schop
van het andere team en ik kreeg de bal natuurlijk vol in mijn gezicht: knock
out! Dat zijn van die momenten dat je denkt, wat een sport!!
De hele week dat we daar waren trainden we 2 keer op een dag. En daarnaast heb
ik veel mensen ontmoet wat erg leuk was. We hebben mooie plaatsen van Atlanta
gezien; het was gewoon erg goed en leerzaam voor mij.
Nu zit ik weer in het koude Chicago, en mijn verplichtingen en trainingen gaan
weer door. De trainingen die ik geef aan de kids gaan erg goed. Je krijgt een
goede band met de kids en dat is erg leuk. Daarnaast gaan de trainingen voor mij
zelf ook door en dat is goed.
Zo heb ik dit weekend 4 wedstrijden mee mogen doen met de Cobra's. Ze hadden mij
gevraagd en daar zeg ik geen nee tegen. Het was erg zwaar, zoveel wedstrijden in
2 dagen. Geen rust, maar wel een nieuwe tegenstander die geen wedstrijden in de
benen had. Ik deed het erg goed, ik ben heel sterk aan de bal en speel sneller.
Omdat ze hier op verdedigend gebied veel dichter op je hiel zitten. Moet je
beweging met de bal, als je hem ontvangt van je medespeler. En dat was voor mij
in het begin erg lastig, maar doordat ik met de jongens train, Groei ik daar in,
en daar ben ik erg blij om.
Ik ben maandag naar Chicago geweest. Het was erg gaaf om al die grote straten en
zoveel mensen te zien. Ik ben ook in de 'water towers' het hoogste gebouw in
Amerika geweest. Dat was een prachtig uitzicht en we hadden geluk want het weer
was erg mooi en helder!!
Jullie zijn weer helemaal op de hoogte van mijn ervaringen. Groetjes, Hieke.
23 februari.
Hallo!! Gefeliciteerd met de overwinning van zaterdag tegen Muiden en met
Rudie zijn contractverlenging met een jaar!!
Het is alweer 3 weken geleden, maar ik heb een hele goede maar een te korte tijd
in Nederland gehad. Een week is echt niks!!
De reis terug naar Amerika verliep niet helemaal vlekkeloos. Ik werd op het
airport in Chicago door de douane aangehouden en werd me even 45 min verhoord.
Wat de reden was dat ik hier alweer zo snel in Amerika was. Wel 10 keer mijn
verhaal verteld. Ze proberen je zenuwachtig te maken door weg te lopen, te
schudden met het hoofd, listige vragen te stellen en te zeggen dat ze mensen
terugsturen naar hun land. Toen mijn koffer aan de beurt was, werd alles
heerlijk uit de koffer gehaald. En probeer het dan maar weer in je koffer terug
te krijgen!! Ik had niks te verbergen; het is weer een ervaring, maar leuk is
iets anders!
De dagen hier gaan erg snel voorbij, vorige week moest ik even gas terug nemen
met trainen. Ik was door mijn enkel gegaan en mijn oude blessure aan mijn
scheenbeen speelt wat op. Dus ik heb even wat rustiger aan gedaan. Deze weken
hebben we meer tijd om te werken aan de dingen waar ik wat minder in ben. En de
speed training komt er aan, wat ik zeker niet erg vind!
Over 2/3 weken ga ik met een groep uit Chigaco en mijn trainer (Bret) naar
Atlanta. Daar heeft Bret erg veel bekenden en ik ontmoet daar vrienden van me.
We trainen daar met een groep meiden uit de wusa, en spelen daar wat
vriendschappelijke wedstrijden. Ik heb er onwijs veel zin in, want ik kan dan na
bijna 4 maanden weer buiten voetballen en wedstrijden spelen.
Verder help ik nu en dan wat mee met trainingen geven aan kids, erg leuk om te
doen. Lekker voor een groep staan, en ze wat leren. Verder help ik elke woensdag
nog mee in het zwembad met de kids. Maar we hebben nu 6 weken niks, en dan
begint het weer. Ze hebben mij gevraagd om een les te volgen en dan kan 1 op 1
een kind helpen. Dan werk ik dus met een kind met spierproblemen. Lijkt me erg
leuk.
Succes met voetbal!! Hieke.
28 januari.
Hallo allemaal. De hele morgen sneeuwt het hier al en er ligt een mooi
pak. Het is hier dan ook onwijs koud tussen de 0 en -20. En dat is toch wat
minder. Het gaat hier allemaal erg goed, mijn weken zijn goed volgeboekt, dus
mij vervelen doe ik niet. Zo help ik elke woensdag mee met kinderen tussen de 1
t/m 10 die spierproblemen hebben. Door met de kinderen in een warm zwembad
oefeningen te doen, ontspannen de spieren. En dat bevordert het functioneren van
de spieren. Ik vind het erg interessant om te weten hoe alles werkt; ze laten me
oefeningen zien die het kind nodig heeft. En dan werk je een uur met een kind.
De trainingen gaan erg goed. Helaas is het nog steeds indoor en ik ga het gras
nu wel wat missen!! Dat is het nadeel hier: je traint 5 maanden indoor en dan
pas kan je naar buiten.
Omdat iedereen nu weer naar school gaat, is de groep waar ik altijd mee train
ook wat kleiner. Ik kan nu wat meer aandacht geven aan de punten waar ik als
voetballer aan moet werken. Zo ben ik al een tijd bezig met koppen en ik moet
zeggen, het gaat erg goed. En ik zie het terug in mijn wedstrijden, en daar doe
je het allemaal voor.
Ik
ben vorig weekend naar Florida geweest. We hadden de Donnelley Cup met de
Cobra's. Van het koude weer naar het warme weer. We zaten in Ft. Lauderdale,
een prachtige omgeving met strand/zee naast de deur. Dus wat wil je nog meer!!!!
De Donnelley Cup is voor de beste geplaatste state hier in Amerika. In Mei 2003
waren de voorrondes en de Cobra's hadden zich geplaatst. Dus zodoende een
prachtige trip naar Florida.
De eerste wedstrijd was tegen New York. Het was een zware wedstrijd omdat het
erg warm was en niemand was erg gewend aan elkaar. Maar we hebben moeizaam met
1-0 gewonnen. Ik speelde de 2 helft als spits. Ze spelen 4:4:2.
De tweede wedstrijd was tegen Nevada, we speelde veel beter. We waren meer
gewend aan elkaar, wedstrijdritme en het weer. We creëerden mooie kansen en
waren veel aan de bal. We wonnen deze wedstrijd dan ook met 4-0. Ik begon in de
basis en speelde op het middenveld.
De laatste wedstrijd was tegen Texas, en iedereen kreeg toch wat pijntjes hier
en daar. Maar we stonden als een team op het veld, en dat was een van onze
sterke punten! Ik speelde op het middenveld. Texas kwam absoluut niet aan spelen
toe, we waren veel sterker. Ik heb voor het eerst vanuit een corner gescoord, en
dat is altijd een lekker gevoel. We wonnen dan ook gemakkelijk met 7-0.
Voor mij was het een mooie ervaring om met dit team te spelen. Het is een hele
leuke, jonge groep. Dus ik zie het wel zitten om van de zomer met de Cobra's te
spelen!!
Ik ga nu voor een week naar huis. Ze zijn bezig met mijn visum maar konden het
niet op tijd rond krijgen. Ik heb erg veel zin om mijn familie en vrienden te
zien en niet te vergeten Nederland!!
Succes met het voetbal, Hieke.
Foto: De Cobra's op 20 januari tijdens hun Florida-toernooi. Hieke met
nummer 10: voorste rij, 3e van
rechts.
8 januari.
Hallo allemaal. Ik wil iedereen nog een goed 2004 toewensen. En ik hoop dat
iedereen leuke en gezellige kerstdagen heeft gehad.
De kerst hier was een hele leuke ervaring om eens mee te maken. Het is een heel
familiegebeuren met veel kado's en veel eten. Ik heb erg veel mensen ontmoet, en
onwijs veel lol gehad. Ik ben met David and Mary naar vrienden en familie
geweest, en Bret heeft me meegenomen naar zijn vrienden. Dus ik heb me zeker
vermaakt.
Het weer is hier heel erg wisselvallig. O dit moment ligt er een mooi pak sneeuw
en het is rond de -12 -14 graden. Ik vind het altijd een mooi gezicht!!!!
De trainingen gaan ook erg goed. Vanwege de feestdagen kwamen veel jongens terug
om hun familie's te zien. En om in goede conditie te blijven, trainen ze met ons
mee! Dus het niveau was erg hoog en zwaar. Maar ik vind het elke keer weer top
dat ik met deze jongens kan ballen. Nog 1 week en dan gaan ze allemaal weer naar
hun school of club terug!
Ik ga 16 januari naar Florida, want ik speel nu voor de Cobra's. Ze hebben een
toernooi van drie dagen in prachtig mooi weer. Ik heb er erg veel zin in, want
ik heb deze periode alleen maar getraind en wat kleine wedstrijden gespeeld. Dus
ik ben nu wel benieuwd waar ik sta op voetbalgebied!!
Mijn plannen zijn wat veranderd. Ik blijf hier tot juli. Ik heb een hele goeie
trainer en leuke mensen om me heen. Ik ga hier een cursus Engels volgen en kan
hier wat trainingen geven. En als alles goed gaat, begin ik in augustus in
Florida een opleiding en voetbal ik daar.
Omdat mijn gezin waar ik verblijf daar niet op had gerekend en ze plannen hebben
voor een verbouwing, ben ik deze dagen verhuisd naar de familie Krueger. Ze
hebben 2 kinderen die uit huis zijn. Het zijn 2 mensen die onwijs veel van
voetbal en sport houden. Ze zijn erg aardig en ik voel me erg thuis. Omdat ik nu
nog niet naar Florida ga, hebben we te weinig tijd om mijn visum voor elkaar te
krijgen. En omdat je hier maar 3 maanden mag blijven, vlieg ik 30 januari terug
naar Nederland.
Ik heb er erg veel zin in om mijn familie en vrienden te zien. Ik blijf een week
en vlieg dan weer terug. Ik wordt zo opgehaald want we gaan even winkelen en dat
is nooit verkeerd.
Iedereen succes met voetbal. Groetjes Hieke.
2 december.
Hallo allemaal. De dagen vliegen hier voorbij, dus het werd wel weer
tijd om jullie op de hoogte te houden. Ik heb het onwijs naar mijn zin na bijna
5 weken in de USA. Waar moet ik beginnen!!!!!
3 dagen geleden was het Thanksgiving. Het is hier een traditie om met je
familie/vrienden bij elkaar te zijn en lekker te eten te kletsen. Ik ging met
David en Mary (gezin waar ik ben) naar zijn ouders, waar zijn twee broers met
vrouw+kids ook waren. En er waren nog wat vrienden, dus het huis was goed vol.
We hebben heerlijk gegeten, en het was erg gezellig!!
‘s Avonds ben ik met een groepje naar de film geweest 'The Missing'. Het was
een leuke film. En er was alweer een dag voorbij!
Ik ben voor het eerst met David en Mary + kids naar het Circus geweest in
Chicago. Ik ben niet zo'n voorstander om wilde dieren te gebruiken in een show.
Maar het was leuk om dit eens mee te hebben gemaakt en ik heb me dan ook zeker
vermaakt.
Daarna zijn we Chicago in geweest, waar onwijs grote gebouwen staan en erg veel
mensen rond lopen. Alles is prachtig verlicht omdat de kerst er aan komt.
Iedereen is bezig met zijn huis te verlichten en de ene stopt er nog meer
energie in dan de ander. Soms zijn hele woonwijken verlicht, wat een hele leuke
sfeer en beeld geeft.
Ze hebben mij de mooie dingen van Chicago laten zien, En dan is 1 dag niet
genoeg om Chicago te zien. We hebben in Chicago wat gegeten en op de terugreis
lagen de kinderen te slapen en wij praten wat na over de leuke dag
De trainingen gaan erg goed en conditioneel en fysiek voel ik me ook steeds
fitter worden. Ik train ‘s middags met een groepje meiden en jongens die prof
spelen zoals Carmaine Hooper. Wat kan die meid voetballen zeg!!!
De eerste paar weken was het echt afzien, mijn fysieke conditie was niet
optimaal en ik moest wennen aan het indoor spelen. Het niveau is erg hoog en bij
indoor spelen komt het fysieke gedeelte er op aan.
‘s Avonds heb ik wedstrijden met de jongens of Bret (trainer) geeft me
tactische training. We hebben nu ook een schema gemaakt voor het fitness, want
ik kan wel wat fysieke kracht gebruiken! Ik vind het zo gaaf om elke dag met
voetbal bezig te zijn,. En als je ziet dat het steeds beter gaat: wow!
Naast de trainingen bezoek ik regelmatig de kerk met een aantal mensen, wat toch
heel anders gaat dan wat ik gewend ben. Maar het is interessant om te zien hoe
ieder persoon het op haar/zijn manier beleeft en ervaart.
Ik moet soms oppassen op de kids en help wat mee in de huishouding. Ik heb zelfs
al deel genomen aan het verkeer in de USA, in zo'n grote Land Rover. Maar wat ik
wel wat jammer vind is, dat je hier niet zo hard mag rijden als in Nederland.
Dus elke keer als ik rij hoor ik naast me: Hieke je rijdt te hard; ooo, oke!!!!
Mijn Engels gaat erg goed. Het leert erg snel want ik ben erg veel onder de
mensen dus moet ik wel. Ik lees wat boeken en kijk films waardoor mijn Engels
ook steeds beter wordt.
En: zijn jullie al druk bezig om gedichten voor Sinterklaas te maken? Ik vind
het elk jaar weer een ramp om wat te bedenken. Maar ik vind het altijd wel erg
gezellig met mijn familie. Dus als jullie het vieren veel plezier !!!!!
Succes met alles, Hieke Zijlstra.
7 november. Nieuws uit USA!!!
De heen reis verliep goed. In Londen hadden we een uur vertraging, maar er was
genoeg te zien. Van Londen naar Chicago was 8 uur vliegen, maar ik kwam al gauw
aan de praat en dat vulde de tijd.
Ik zit in een erg leuk gezin: David en Mary met drie kinderen Mallory (8), Ian
(6) en Hannah (3). David heeft een familiebedrijf, dat zich alleen bezig houdt
met het geven van voetballessen. Het is een groot bedrijf. Het is erg leuk te
zien hoe actief ze hier in het voetballen zijn.
Ik heb het onwijs naar mijn zin. Ik ontmoet erg veel mensen die me veel over
Amerika vertellen en laten zien. Je hoort en ziet wel eens beelden van Amerika
dat alles zo groot is. Nou dat is echt het geval. Je moet het zelf hebben
meegemaakt. Ik ben hier nu bijna 2 weken, en ik kijk mijn ogen uit. Als je in
een restaurant een broodje wilt halen, dan kun je kiezen uit zoveel soorten
dingen. De winkelcentra, auto's, kerken, huizen en ga zo maar door, zijn
allemaal zo groot. En niet te vergeten de Mac, waar zie je hem niet staan. Ik
ben er nog maar 1 keer geweest hoor!!
De trainingen gaan erg goed, ik train met jongens tussen de 16 t/m 18. Het is
hier bijna normaal dat je 2 à 3 uur op het veld staat te trainen. Ik train 5
keer in de week, dus ik moet wel oppassen dat ik niet overbelast raak. Maar ik
heb een goede trainer die mij daar goed in begeleidt. De jongens werken allemaal
keihard en zijn mentaal gezien erg sterk. Tactisch gezien zijn ze niet sterk;
doordat ze zo hard werken, vergeten ze te denken. Maar ik leer op mentaal gebied
erg veel en over hoe de trainers met de groepen werken. Leuk om de verschillen
tussen hier en Nederland te zien. Volgende week hebben we binnen trainen omdat
de winter hier begint. Dan maak ik eens mee wat echt veel sneeuw is.
Nou, ik hoop dat alles ook goed in Nederland gaat. Succes met de
trainingen/wedstrijden. Hieke.
29 oktober. Nederland. Ik ga nu voor 2-3 maanden naar Chicago. Daar woon ik bij een gezin. Ik
regel vanuit Chicago nog de laatste zaken om in januari in Florida te kunnen
beginnen. Dat kun je beter in Amerika doen dan vanuit Nederland. Het is zelfs al
moeilijk om vanuit Nederland geld over te maken naar Amerika.
In Chicago kan ik meetrainen met het professionele soccerteam en met jongens.
Het soccerteam van Chicago speelt geen competitie meer (de Amerikaanse
profcompetitie is in september gestopt) maar nog wel oefenwedstrijden.
In januari vlieg ik naar Florida. Ook daar woon ik bij een gezin. Aan de
Faculty of Education van de University of Florida ga ik een sportopleiding doen.
De universiteit heeft mij gevraagd om daar te komen studeren en voetballen. Zij
betalen voor mij het collegegeld, de studiekosten en zorgen voor kost en
inwoning. Ik kan het eerste jaar zelf vakken kiezen: naast sport kan ik b.v. ook
bijbelgeschiedenis volgen. Na dat jaar bekijken we of ik daar verder ga om de
opleiding af te ronden. Dat zou daarna nog 3 jaar duren.
Dat ik naar de VS ga is vooral om 2 redenen. De ene reden is voor het voetbal.
Zij trainen meer en beleven het voetbal toch anders dan wij in Nederland. De
andere reden is vanwege het geloof. In Amerika wordt het geloof veel directer
beleefd dan in Nederland.