|
Hieke in the USA - '03-'04 | Groningse internationals |
ON speelster Hieke Zijlstra heeft eind oktober 2003 Nederland verlaten. In
'03-'04 trainde en speelde zij in de VS; eerst bij de Chicago Cobra's, later bij
de Charlotte Lady Eagles. Voor de belevenissen van Hieke in de VS: klik hier.
In augustus '04 vertrok Hieke naar Engeland om daar een jaar te spelen bij de
Bristol Rovers. Ook dit jaar heeft Hieke via deze site haar belevenissen doorgegeven. Hieronder volgen
in omgekeerde volgorde een gesprek op 9 augustus '04 vlak voor haar vertrek, een eerste verslag uit Engeland op 1
november en een verslag na afloop van het seizoen.
25 april '05. Het werd nodig tijd om jullie wat nieuws uit
Engeland te brengen!!
Het seizoen is afgelopen. We hebben vorig weekend onze laatste wedstrijd tegen
Birmingham City gespeeld. We speelden om de vierde en vijfde plaats in de
competitie. Helaas hebben we met 1-3 verloren. Ons team kan terugkijken op een
goed eindresultaat.
We stonden in de FA cup (beker) in de halve finale waar we tegen Charlton
moesten spelen. Ze hebben ons verslagen met 1-0, het doelpunt dat zij maakten
was erg ongelukkig voor ons. Voor het team was het een grote teleurstelling,
want we waren erg dicht bij de finale.
De laatste tijd startte ik in de basis en speelde ik als spits, een positie die
mij goed ligt en waar ik iets kan betekenen voor het team. Als ik terug kijk op
het seizoen was het voor mij een ongelukkig seizoen. Ik heb blessures op gelopen
door zware tackles en ik heb een zware hersenschudding gehad, waardoor ik voor
zes weken uit de running was. Omdat ik daar nog niet van hersteld ben, moet ik
mijn rust pakken en mijn lichaam de tijd geven om helemaal te herstellen.
Het
weer in Engeland wordt steeds beter en omdat ik meer vrije tijd heb, had ik de
mogelijkheid om meer van de omgeving van Bristol te zien. Zo heb ik met
Annemieke (Dutchie) en een teamgenootje wat plaatsen in Bristol bezocht. We
hebben wat kleine plaatsjes gezien en de westkust bezocht. Als je uit Bristol
rijdt kom je prachtige heuvels en boomrijke gebieden tegen. Ik wist niet dat
Engeland zo mooi was. We hebben ook Cardiff, in Wales bezocht en zijn ‘s
avonds naar een concert van Riverdance geweest. Dat is een Ierse dans, die met
veel voetenwerk wordt uitgevoerd. Het was een prachtig indrukwekkend concert.
Ook ben ik een paar maanden geleden naar een voetbalwedstrijd geweest,
Manchester United tegen Middlesbrough. Echt super om te zien hoe mensen op gaan
in het spel, en hun club supporten. Er wordt wat afgeschreeuwd, Engelsen zijn
helemaal voetbalgek!
Persoonlijk heb ik van de tijd in Engeland op alle vlakken veel geleerd, en was
dit een mooie ervaring voor mij. Ik voel mij erg thuis in Bristol. Ik vind mijn
werk erg uitdagend als Learning Support. Ik kom met veel jonge mensen in
aanraking die uit moeilijke thuissituaties komen en leerproblemen en sociale
problemen hebben. Mijn één op één begeleiding gaat ook erg goed. Ik zie dat
het meisje dat ik begeleid erg veel progressie heeft geboekt. Het is super om te
zien dat je iemand zo kan helpen in haar ontwikkeling.
We zijn ook vaste kerkgangers van Woodlands Church. Dat is een kerk in Bristol
die wel wat weg heeft van een evangelische gemeente zoals in Nederland. Samen
met Annemieke en een teamgenootje heb ik een ALPHA cursus gevolgd. Dat is een
cursus over de basis van het Christelijk geloof. Je hebt onder andere
groepsgesprekken met mensen van verschillende geloofsachtergronden, ook
niet-christenen. Ik ben er met veel plezier heen gegaan en heb veel geleerd van
de bijbel en van verschillende ideeën over geloof, van christenen en
niet-christenen. In deze kerk heb ik ook een dominee en zijn familie ontmoet. Ik
heb veel aan hen gehad, en kom regelmatig bij hen over de vloer.
Ik
ben in de eerste week van april voor drie dagen in Nederland geweest. De coach
van het Nationale team had mij opgeroepen om mee te trainen. Ik vond de
trainingen erg leuk, er zit veel talent in het team. Ik heb de Nederlandse
voetbalstijl gemist. Ik sta nu op de stand-by lijst, ik ben blij dat ik weer in
beeld ben. In die drie dagen had ik niet de kans om naar huis te gaan, het was
een raar gevoel om je familie niet te zien als je in Nederland bent!!
Ik had de mogelijkheid om in de zomer naar Amerika te gaan, maar ik heb besloten
om eerst lekker naar huis te gaan voor een lange periode en te genieten van
familie en vrienden. Ik vlieg 19 mei terug naar Nederland. Ik hoop iedereen te
kunnen zien of spreken, ik heb er zo’n zin in!!
De laatste week van juli vlieg ik naar Chicago. Daar begin ik met de
voorbereiding op het nieuwe seizoen in Engeland. Ik heb besloten om nog een
seizoen in Engeland te spelen. Naast mijn voetbal en mijn werk als Learning
Support, zal ik in een kerk werken in een achterstandswijk met jeugd die niet
naar school gaat, een slechte thuissituatie heeft en ga zomaar door. Ik word de
coach van een jeugdteam in deze wijk. De bedoeling is om deze kinderen te
helpen. Hun achtergrond is niet gunstig en we hebben de kans om te praten over
Jezus. Ik ben erg blij met deze kans die God mij heeft gegeven.
Ik wil iedereen bedanken voor de steun, de bemoediging, kaarten, brieven,
telefoontjes en emails in de periode dat ik in Engeland was. Het heeft me veel
gedaan……………bedankt!!
1 nov. '04. Ik ben nu alweer twee maanden in Engeland. De tijd gaat
snel. Deze belevenis in Engeland bevalt me onwijs goed. De cultuur heeft veel
gemeen met de Nederlandse cultuur!! Zoals bijvoorbeeld het karakter van de
mensen en het levensgebeuren/maatschappij.
De eerste dagen dat ik hier was werden we goed opgevangen door de club. Ze
regelden erg veel voor ons zoals huis, werk enz. Het team was onwijs gastvrij,
ik voelde me dan ook snel thuis.
Engelsen zijn helemaal voetbalgek. De meeste mensen zijn fan van een team, en ze
hebben er alles voor over om hun club te steunen. Ik speel in deze competitie
voor de Bristol Rovers, en het is een hele happening als we tegen Bristol City
spelen. Bristol Rovers en Bristol City zijn grote rivalen. Het is een echte
stadsderby. Je kan je voorstellen dat het voor de coaches en de spelers een hele
belangrijke wedstrijd is. We hebben in deze competitie twee keer tegen elkaar
gespeeld. We hebben een keer gewonnen en een keer gelijkgespeeld.
Na een lange periode van een enkelblessure, kan ik eindelijk weer mee trainen
met het team. Ik probeer zo snel mogelijk speelfit te worden. Ons team doet het
erg goed in de competitie, we staan nu op de tweede plaats. We zijn een
vechtteam en dat uit zich in de wedstrijden die we winnen. Hoe meer we in de
competitie zitten, hoe sterker we op het tactische gebied worden. Het spel is
hier erg fysiek. Het is anders dan het tactische spelletje dat ik gewend was in
Nederland.
De sfeer in het team is leuk, je hebt te maken met jonge meiden en meiden uit
verschillende landen en culturen. We hebben twee meiden uit Ierland, één uit
Canada, drie uit Amerika, drie uit Wales en niet te vergeten de twee dutchies.
Dit zorgt voor veel lol en cultuurgrappen. De verschillende accenten zijn ook
erg grappig!
We wonen met drie Amerikanen en twee Nederlanders in een huis. We wonen erg
centraal in Bristol. We kunnen dan ook alles op loopafstand doen. Het is
hartstikke leuk om met vijf meiden in een huis te wonen, we hebben heel erg veel
plezier. Je hebt wel met cultuurverschillen te maken. Amerikanen en Nederlanders
hebben soms andere gewoontes. Bijvoorbeeld met eten. Dat is wel leuk.
Doordeweeks werk ik op een College. Ik begeleid een meisje dat ‘learning
support’ nodig heeft. Ik begeleid haar in de klas en ook buiten de klas. Omdat
zij het aspergersyndroom heeft, heeft ze hulp met vele dingen nodig. Ze heeft
problemen met sociale vaardigheden en ze heeft moeilijkheden met leren. We
zitten in een klas die speciaal onderwijs volgt, en ik moet hier en daar dan ook
mee helpen. Ik vind het een hele uitdaging om met deze meid en in zo’n groep
te werken!! Ik ben nu bezig om activiteiten te gaan organiseren op sportgebied,
want de meiden moeten leren om in groepen te werken en sport is een goed middel.
Daarnaast is het erg belangrijk dat ze in beweging zijn! Naast de drie dagen dat
ik ‘learning support’ doe, werk ik ook twee dagen op het kantoor in de
College. De sfeer op de college is erg leuk, vooral als je daar langer werkt.
Wat ik ook erg leuk vind, is dat ik gevraagd word om in te vallen als er ziekte
is.
Ik hoop dat ik jullie een kleine indruk heb kunnen geven van de belevenissen
hier in Engeland. Veel voetbalplezier!
9 aug. '04. Ik kon na mijn jaar in de VS kiezen uit verschillende
mogelijkheden. Zo kon ik in Florida gaan studeren, wat ik oorspronkelijk ook van
plan was, maar ook in Chicago gaan trainen. Uiteindelijk heb ik toch gekozen
voor een andere mogelijkheid, namelijk spelen bij de Bristol Rovers in Engeland.
Het voordeel van Engeland is dat ik niet steeds een visum hoef te verlengen en
als EU-burger ook geen werkvergunning nodig heb.
Bristol Rovers werd vorig jaar 8ste in de hoogste Engelse klasse. Die klasse
bestaat uit 10 teams en zij zijn dus net niet gedegradeerd. Zij konden wel
versterking gebruiken. In de Engelse competitie spelen veel buitenlandse
speelsters. Een verschil met Nederland is dat veel professionele clubs een
damesafdeling hebben, zoals bijvoorbeeld Arsenal, Chelsea, Fulham en Wimbledon.
Bij de Bristol Rovers hoop ik dat ook 3 speelsters van de Charlotte Lady Eagles
komen spelen. Het is alleen niet zeker of het lukt met hun visa.
Bij de Rovers ben ik een soort semi-professional. De club betaalt mijn
overtocht, zal proberen een huis te regelen voor mij en de Amerikaanse
speelsters en probeert ook een baan voor mij te zoeken. Bij het CIOS ben ik
afgestudeerd in het speciaal onderwijs, dus ik hoop daarin een baan te vinden
maar dat is op dit moment erg moeilijk in Engeland.
De competitie en de beker duurt tot maart, eventueel april als we ver komen met
de beker. Wat ik daarna ga doen, weet ik nog niet. Veel wedstrijden zijn op
zondag. Ik heb geen principieel bezwaar om op zondag te spelen; ook de Charlotte
Lady Eagles in de VS, een christelijke club, speelden op zondag. Je moet het
talent dat je hebt gekregen ook gebruiken.
Een voordeel van Engeland is ook dat het dichter bij Nederland ligt. Als de
nieuwe bondscoach mij denkt nodig te hebben, is dat misschien wel te regelen.
Voor mijn gevoel ben ik het laatste jaar wel sterker geworden. Maar het is ook
goed dat veel jonge speelsters nu een kans krijgen.
Ik hoop regelmatig te kunnen mailen over mijn ervaringen. De groeten aan alle
bekenden!